నిశీది వీధిలో నేనొక్కడినే
ఏ తారల తళుకూ లేక
ఏ వెన్నెల వెలుగూ లేక
ఎలా దాటాలో ఈ దూరం
చిమ్మ చీకట్ల కాసారం
కళ్ళు మిటకరించినా కనిపించకపోతే
చీకటిని చూడటం చేతనయ్యింది
చెవులు రిక్కించినా వినబడకపోతే
నిశ్శబ్దం నాకు వేదమయ్యింది
చేయి పట్టుకు నడిచే తోడు లేకుంటే
నైరాశ్యమే నాకు వేడుకయ్యింది
నీ ధ్యాసే కుదరకపోతే
శూన్యమే నా ధ్యానమయ్యింది
ఐనా ఆశ నడిపిస్తుంది
అమావాస్య ఒక్క రోజే నంటుంది !
